باید گفت که دیر رسیدن یا انجام وظایف در دقیقه نود، همیشه از روی گستاخی یا حواس پرتی افراد نیس و بعضی وقتا دلایل سخت تر و عمیق تری داره.
شاید شمام جزو کسایی باشین که بیشتر کارای خود رو به تعویق انداخته و پس از پایان ضرب الاجل اونا رو انجام میدن.
یا دیرتر از زمان تعیین گشته، سر قرارهای کاری، دوستانه یا مهمانیا حاضر می شن.
وقتی با دوستان یا همکاران خود قرار ملاقات دارین و مثلا نیم ساعت دیرتر در محل حضور پیدا می کنین، اولین چیزی که تو ذهن طرف نقش می بنده، اینه که شما یا آدم گستاخی هستین، یا بی نظم و وقت نشناس!
اگه این حرکت دوباره تکرار شه، مطمئنا شما رو آدم خودخواه، غیرقابل اعتماد و بی نظم فرض می کنن.
اما با سفر به مغز اینجور آدمایی متوجه میشین این تفکر غلطه و اینجور اشخاصی با مسایل مختلفی مواجه هستن که موجب می شه تا رفتارای به وجود اومده به وسیله بی نظمی رو از خود نشون بدن.
در مرحله اول باید این رو بدونین که: افراد تاخیردار، آدمای تنبل یا گستاخی نیستن.
برداشت همه مردم از آدمای وقت نشناس همیشه منفیه. اما روانشناس و رواندرمانگر رفتاری، «هریت میلوت» در مورد این افراد گفته: «بسیار ساده س! که اینجور آدمایی رو بی نظم، خودخواه، گستاخ و فردی که واسه بقیه ارزش و احترامی قائل نیس، فرض کنیم.
خود من هم خارج از فضای کاری و در زندگی شخصی، مواجه شدن با اینجور آدمایی برام خیلی مورد پسند نیس و این رفتارشون موجب آزارم می شه.»
اما باید گفت که افراد جدید، در آخر آدمایی هستن که تا حدی منظم بوده و تلاش می کنن تا دوستان، خونواده و مدیران خود رو خوشحال نگه دارن. این آدما که بیشتر با رقابت وقتشناسی رو به رو هستن، خوب به مضرات و شرمندگیایی که دیر رسیدنا واسه موقعیت شغلی، مسایل مالی یا روابط دوستانه براشون به دنبال دارن، واقف هستن.
دایانا دلونزور در کتاب «هیچوقت دوباره دیر نکن» هم در این رابطه گفته: «جدا از کسایی که از معطل کردن بقیه و بی نظمیای خودشون حال می کنن، اگه شما جزو آدمای معمولی هستین، مطمئنا از اینکه تو کاراتون تاخیر داشته باشین، خوشتون نمیاد.»
بهونه آوردن
بعضی از به هانها، حتی در موارد بسیار حساس، در سراسر جهان پذیرفتنی هستن: مثلا میشه به تاخیر در نتیجه مریضی، ترافیک یا تصادف اشاره کرد.
اما دیگه به هانها خیلی قابل هضم به نظر نمی رسن. بعضی از افراد این رفتار رو یه جور روشنفکری هستش و تصورشون اینه که با این کار نشون میدن مسائل مهم تر از توجه به زمان واسه نگرانی دارن! به خیال خود این رفتار نشونه سخت کوشی اوناس.
آدمایی که همیشه تاخیر دارن و کاراشون عقب میفته رو در بعضی موارد نمیشه مقصر اصلی دونست، این بعضی وقتا ریشه در شخصیت افراد داره.
به گفته بعضی کارشناسان، کسایی که با مشکل زمان درگیر هستن، شاید دارای یکی از ویژگیای داخلی مثل خوش بینی زیادتر از اندازه، خودکنترلی ضعیف، اضطراب یا حتی هیجاندوستی شدید هستن.
در سال ۲۰۰۱ میلادی، یه استاد روانشناسی در دانشگاه سن دیگو، هم جهت با انجام بعضی آزمایشا، شرکت کننده ها رو به دو دسته الف و ب تقسیم کرد.
گروه الف شامل آدمایی با روحیه رقابتی و بسیار علاقه مند و پر هیجان بود. گروه ب رو هم افراد خلاق، فکور و جستوجوگر تشکیل داده بودن.
ایشون از گروه اول خواست تا بدون ساعت بگن که یه دقیقه چیجوری سپری می شه.
این آدما به طور میانگین، پس از گذشت ۵۸ ثانیه، یه دقیقه رو اعلام کردن. اما افراد گروه ب پس از گذروندن ۷۷ ثانیه (به طور میانگین) تصور کردن که یه دقیقه گذشته س. به طور کامل روشنه که گروه اول درک صحیحی از گذشت زمان دارن و در نتیجه، تاخیر کمتری داشته و در زندگی خود منظم تر رفتار می کنن.
شما بدترین دشمن خودتون هستین
تیم اربرن در سال ۲۰۱۵ در مورد آدمایی که همیشه با مشکل زمان و تاخیرهای دائمی مواجه هستن بیان داشت: «این افراد بیشتر زور عجیب و غریبی واسه خودویرانگری دارن.» از این رو، لقب CLIPs به معنی «افراد دیوونه ای که همیشه دیر می کنن» به اونا داد و باور داشت که این کار به اونا لذت میده.
جالبه بدونین که تاخیر همیشگی افراد دلایل دیگری هم داره اما در بسیاری موارد، به تنبیه خود و خود ویرون کننده ای ختم می شه.
فردی به نام جوونا در مورد تاخیر همیشگی خود بیان داشته: «این مشکل عموما در انجام تکالیف دانشگاه واسه من روی میده. من در بیشتر مواقع نمی تونم کارام رو به موقع انجام دهم و بخاطر این این طور برداشت می شه که هیچی برام مهم نیس.
اما من هفته ها به تکالیف خود فکر می کنم و نگرانشان هستم. اما در آخر نمی تونم درست و به موقع انجامشون دهم وآخرش بقیه منو آدم بی نظمی تصور می کنن.»
دکتر Mellotte بیان داشته،، تاخیر، بعضی وقتا یه جور «شرایط عصبی یا نتیجه استرس عمیق ذهنی» است. آدمایی که نشونه های تشویق و اضطراب شدید دارن، بیشتر از شرایط مشخص و مقرر دوری می کنن. به طور مثال، اشخاصی که اعتمادبه نفس پائینی دارن، عموما در مورد تواناییای خود خیلی سخت گیر هستن و بخاطر این، نسبت به افراد معمولی، وقتی بیشتری رو واسه کنترل امور صرف می کنن. همین موجب تاخیر همیشگی شون می شه.
هم اینکه، افسردگی که با انرژی پائین همراه س باعث می شه تا فرد خیلی سخت تر کاراش رو به انجام برسونه.
به ذهن خود سروسامون بدین تا همیشه سر وقت باشین!
دکتر «لیندا ساپادین»، روانشناس و نویسنده کتاب «چیجوری در عصر دیجیتال بر مشکل تعویق پیروز شیم» در مورد موضوع موردبحث اعلام داشته: یکی از دلایل تاخیر همیشگی از «مشکل تفکر وسواسی» سر میگیره.
به زبون ساده تر، ایشون باور دارن که دقیق شدن و فوکوس کردن روی ترسا باعث به تاخیر افتادن کارا می شه.
این جور تفکرات در صورت تکرار انگار بهونه واسه انجام ندادن امور تبدیل می شن.
به طور مثال، شما با خود می گین: «می خوام به موقع سر کار حاضر شوم، اما نمی دونم امروز کدوم لباسم رو بپوشم.» یا «می خوام این مقاله رو به موقع ترجمه و ویرایش کنم، اما نمی دونم مطلب مفیدی میشه یا خیر؟» این اماها باعث به تعویق افتادن کارا و در نتیجه بی نظمی شما می شن.
دکتر «ساپادین» راه حل شکست دادن این عذر و به هانها رو تغییر در طرز فکر دونسته. ایشون میگه به جای به کار گیری واژه «اما» از «و» استفاده کنین. «اما» واژه ای با بار منفیه و ویژگی بازدارندگی داره.
اما واژه «و»، وصل کننده و گره گشاست و در نتیجه شما رو از تاخیرهای همیشگی خلاص می کنه.
در آخر هم باید اشاره کنیم کسایی که همیشه قربونی دیر رسیدنای افراد متأخر هستن هم می تونن در رفع این عادت بد به افراد یاد شده کمک کنن. به طور مثال، میشه با تعیین مجازات یا حدودِ تنبیهی به اونا اخطار داد که اجازه ندارن دوباره دیر سر قرار حاضر شده یا وظایفشون رو به تعویق بندازن.
مثلا، می تونین به دوست خودتون بگید که اگه دوباره دیر سر قرار حاضر شه، معطل اون نمی شین و خودتون تنهایی به سینما یا … خواهید رفت. یا اگه پروژه خود رو به موقع به دست شما نرسونه، دیگه هیچوقت با ایشون کار نمی کنین و در کارای گروهی هم شرکتش نمیدید.
البته این رو به خاظر داشته باشین که ترک عادتای ریشه دار بسیار سخته و از این رو باید به فرد خطاکار، فرصت کافی واسه رفع اشکالات رفتاری اش رو بدین و انتظار نداشته باشین که یه شبِ عوض شه.