۲-۴-۳-۴تغییر پذیری (تفکیک و تجمیع)
در طراحی مسکن انعطاف پذیر، تغییر پذیری به افزایش و کاهش کمی یا تفکیک و تجمیع فضاها و امکان بازگشت به طرح اولیه واحد مسکونی پس از گسترش یا تقلیل مساحت آن گفته می شود. تغییرپذیری از دو طریق اضافه کردن به زیر بنای موجود خانه، و با تفکیک فضاهای آن (بدون تغییر مساحت) قابل دست یافتن است. این مورد در گسترش افقی یا عمودی خانه های سنتی ایران و تفکیک خانه های چند حیاطی استفاده از آن در مراحل مختلف زندگی کاربرد داشته است. در خانه های سنتی دزفول و شوشتر با استفاده از حداقل سطح اشغال زمین و استفاده از فضاهای مستقل حیاط دار در طبقات اول و دوم تغییر پذیری عملکردی و فضایی بخوبی قابل مشاهده و تحلیل است.
۲-۴-۳-۵ بازی پذیری فضاهای باز برای کودکان
همین طور که انسان رشد میکند، کردارهای فردی تفاوت یافته و به این ترتیب ، مرکزهای تازه ای به عنوان مکمل “خانه” اصلی و اولیه پا به عرصه وجود میگذارد. کلیه مراکز محل های حرکات هستند یعنی محل هایی که در آن مراودات اجتماعی صورت میگیرد، از قبیل فضاهای بازی و سایر فضاهای باز مجتمع های مسکونی که قابلیت بازی پذیری دارند و برای کودک درشکل گیری خاطرات و شناخت اول از محل سکونت خود اهمیت ویژه ای دارند
یکی از مهم ترین عوامل رشد و بالندگی کودکان ارتباط مستقیم آنان با فضای باز یا طبیعت زنده است که امکان رشد و پرورش استعدادها و تنفس و سلامت کودکان را فراهم می آورد، در نتیجه تأمین محل بازی کودکان و رضایت آن ها و اطمینان والدین از سرگرمی سالم و رشد و امنیت فرزندان و نیز کیفیت این فضاها از عوامل اثرگذار بر بازی کودکان است. امنیت کودکان میتواند از طریق نظارت مستقیم والدین و تسلط آن ها بر کودکان از فضای داخل خانه به محوطه مشاع یامیانی واحدها شود.
مسکن پایدار
بیتردید، مسکن بیشترین و مهمترین ساخته مصنوع بشر است. اعمال نگاه پایدار به ساختههای مسکونی می تواند تأثیر شگرفی در فرایند توسعه پایدار داشته باشد (خبازی، ۱۳۸۶ : ۱۳۴) . پس از فروکش کردن تب سبکهای غربی دهههای اخیر که در دوران بعد از مدرنیسم رواج یافته بودند، توجه به معماری انسان گرا به عنوان تولیدی که باید پاسخگوی نیازهای انسان در ابعاد مختلف باشد منجر به شکل گیری رویکردهایی شد که با عنوان رویکرد اجتماعی در طراحی مسکن شناخته می شود. اصل رویکرد اجتماعی انسان، فرهنگ و شیوه زندگی اوست (رئیسی و دیگران، ۱۳۸۶ : ۶). طراحی معماری می تواند نقش ارزندهای در پایداری اجتماعی مجتمعهای مسکونی ایفا کند. همان طور که ساختارهای اجتماعی بر معماری اثر میگذارند، عکس آن نیز می تواند اتفاق بیفتد.